St. Therese`s Relics in Burundi and Rwanda
Projects > Projcects rec. closed
MESSAGE DES EVEQUES CATHOLIQUES DU RWANDA AUX FIDELES A
LA VEILLE DE L’ACCUEIL DES RELIQUES DE SAINTE THERESE DE L’ENFANT-JESUS
Chers fidèles,
C’est avec une grande joie que nous vous adressons ce message pour vous faire part de l’honneur que nous avons au sein de l’Eglise Catholique au Rwanda, en particulier, et de notre pays en général, d’accueillir les reliques de Sainte Thérèse de l’Enfant- Jésus.
En effet, Les reliques de cette Sainte patronne des missions seront dans notre pays du 15 juin au 30 juillet 2018. Nous vous invitons à vénérer cette grande sainte avec une profonde ferveur qui lui revient.
Du message qu’elle nous apporte
Sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus est une religieuse carmélite française née en 1873 et morte prématurément à 24 ans, à Lisieux en 1897, en France.
Cette Sainte qui a été aussi proclamée Docteur de l’Eglise vient chez nous pour nous rappeler que notre vocation primordiale, en tant que chrétiens, c’est la sainteté. Et elle veut nous prescrire sa petite voie pour l’atteindre. Cela est sa particularité. La petite voie de SainteThérèse est un chemin de sainteté que chacun de nous pourrait emprunter en devenant témoin de l’amour pour le Christ et le prochain, en faisant confiance en Dieu miséricordieux, pleinement conscient que loin de Lui, l’être humain ne peut rien digne de Lui.
Chers fidèles,
Accueillir cette Sainte chez-nous, revient – selon son désir – à renouveler en nous l’amour que nous devons à Jésus. En effet, l’enseignement spirituel de Sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus se résume en cette devise : «aimer Jésus et le faire aimer ». C’est ainsi que l’accueillir chez nous, c’est renouveler en nous l’amour que nous devons à Jésus Christ. Approchons-nous donc d’elle pour qu’elle nous révèle son secret. Cette Sainte des temps modernes n’ignore pas combien nous avons soif d’aimer Jésus, notre Sauveur. Avec elle, nous avons la grâce de croître dans cet amour.Bien plus, Sainte Thérèse vient nous faire découvrir le grand secret qui nous fera mieux connaître et aimer davantage l’Eglise, notre Mère ; ainsi que la mission commune et fondamentale qui incombe à nous, ses enfants : « (…)Je compris que si l'Eglise avait un corps, composé de différents membres, le plus nécessaire, le plus noble de tous ne lui manquait pas, je compris que l'Eglise avait un Cœur, et que ce Cœur était brûlant d'amour. Je compris que l'Amour seul faisait agir les membres de l'Eglise, que si l'Amour venait à s'éteindre, les Apôtres n'annonceraient plus l'Evangile, les Martyrs refuseraient de verser leur sang.. Je compris que l'amour renfermait toutes les vocations, que l'amour était tout, qu'il embrassait tous les temps et tous les lieux... en un mot, qu'il est éternel !...» (Ms B 03v).
De la sagesse authentique de Sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus, nous pouvons apprendre comment aimer à la fois Dieu et nos prochains « Ah ! Seigneur, je sais que vous ne commandez rien d'impossible, vous connaissez mieux que moi ma faiblesse, mon imperfection, vous savez bien que jamais je ne pourrais aimer mes sœurs comme vous les aimez, si vous-même, ô mon Jésus, ne les aimiez encore en moi. C'est parce que vous vouliez m'accorder cette grâce que vous avez fait un commandement nouveau. - Oh ! Que je l'aime puisqu'il me donne l'assurance que votre volonté est d'aimer en moi tous ceux que vous me commandez d'aimer !...
Oui je le sens, lorsque je suis charitable, c'est Jésus seul qui agit en moi ; plus je suis unie à
Lui, plus aussi j'aime toutes mes sœurs. Lorsque je veux augmenter en moi cet amour, lorsque surtout le démon essaie de me mettre devant les yeux de l'âme les défauts de telle ou telle sœur qui m'est moins sympathique, je m'empresse de rechercher ses vertus, ses bons désirs, je me disque si je l'ai vue tomber une fois elle peut bien avoir remporté un grand. » (Ms C 12v)
Témoignage de vie imitable
Nous apprendrons de Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus à ne pas céder devant le mal aussi éprouvant qu’il puisse être , et cela dans l’amour pour le Christ et de nos prochains quelle que soit la situation, de souffrance ou de joie.
Que cette Sainte nous apprenne à ne pas nous séparer de l’amour du Christ par crainte des périls sur le champ de bataille (cfr Rm 8,35). Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus a beaucoup souffert : A l’âge de 4 ans, Thérèse a perdu sa mère. Elle était maladive et elle est morte dans une grande souffrance. Cependant, il est étonnant que cette terrible douleur ne l’ait pas séparée de Jésus, mais plutôt qu’elle l’a faite admirablement grandir dans l’amour pour Lui et pour ses prochains. Elle joignait sa souffrance à la passion de Jésus sur la croix, et c’était pour elle une grande offrande à Dieu pour obtenir la conversion des pécheurs. Telle a été la petite voie qu’elle nous a enseignée. La persévérance de Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus malgré sa souffrance est une bonne leçon pour notre pays qui a traversé des moments tragiques, son chemin de croix sui generis.
Accueillons-la donc comme une amie, une sœur et un messager que Jésus nous envoie.
Laissons-la conquérir nos cœurs afin qu’elle puisse les offrir à notre Seigneur Jésus et qu’ainsi se réalise dans notre pays son ultime souhait : « je voudrais parcourir la terre, prêcher ton nom et planter sur le sol infidèle ta Croix glorieuse, mais, ô mon Bien-Aimé, une seule mission ne me suffirait pas, je voudrais en même temps annoncer l'Evangile dans les cinq parties du monde et jusque dans les îles les plus reculées... Je voudrais être missionnaire non seulement pendant quelques années, mais je voudrais l'avoir été depuis la création du monde et l'être jusqu'à la consommation des siècles... Mais je voudrais par-dessus tout, ô mon Bien-Aimé Sauveur, je voudrais verser mon sang pour toi jusqu'à la dernière goutte... » (Ms B 03r)
Chers fidèles,
C’est une grande chance que Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus nous visite au moment où nous sommes dans l’année spéciale de la réconciliation. Laissons-nous conquérir par le Seigneur à travers son message. Recourons à elle afin qu’elle nous soutienne dans notre processus de réconciliation avec Dieu, avec nous-mêmes et avec nos frères et sœurs. Nous vous confions à la Vierge Marie, Reine de Kibeho.
Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus, prie pour nous.
Fait à Kigali, le 18 mai 2018
Vos EvêquesX. Philippe RUKAMBA,
Président de la Conférence Episcopale du Rwanda
Evêque du Diocèse de Butare
X Thaddée NTIHINYURWA,
Archevêque de Kigali
X Servilien NZAKAMWITA,
Evêque du Diocèse de Byumba
X Smaragde Mbonyintege,
Evêque du Diocèse de Kabgayi
X Vincent HAROLIMANA,
Evêque du Diocèse de RuhengeriX Antoine KAMBANDA,
Evêque du Diocèse de Kibungo
X Célestin HAKIZIMANA,
Evêque du Diocèse de Gikongoro
X Anaclet MWUMVANEZA
Evêque du Diocèse de Nyundo
Title – Peregrination of the relics of Saint Theresa of Infant Jesus in Burundi and Rwanda.
Sponsors – Church in Need, Claverian Sisters, Ad Gentes, OMP of USA, and individual benefactors
The relics of Saint Therese of Lisieux visited all 17 dioceses in Burundi and Rwanda. Carmel on behalf of two Conferences of Catholic Bishops, have been in charge of the whole logistic and spiritual preparation. 10 publications were prepared on local languages promoting spirituality of Saint Therese.
List biskupów Rwandy przed peregrynacją Relikwii św. Teresy – Kigali 18 maja 2018
PL. List Biskupów Katolickich Rwandy do Wiernych w Wigilię Peregrynacji Relikwii Św. Teresy od Dzieciątka Jezus.Drodzy Wierni,
Z wielką radością zwracamy się do Was, by zawiadomić o wielkim wydarzeniu Peregrynacji Relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która stanie się udziałem Kościoła Katolickiego w Rwandzie. Relikwie Tej Świętej Patronki Misji będą w naszym kraju od 15 czerwca do 30 lipca 2018. Zapraszamy Was do uczczenia tej wielkiej Świętej z zapałem i gorliwością.
Przesłanie, z którym do nas przybywa.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus jest francuską zakonnicą, karmelitanką, urodzoną w 1873 roku, zmarłą przedwcześnie w wieku 24 lat w Lisieux, we Francji, w 1897 roku. Święta, ogłoszona Doktorem Kościoła, przychodzi do nas, by nam przypomnieć o naszym podstawowym chrześcijańskim powołaniu do świętości. Chce nam przekazać swą Małą Drogę. Mała Droga św. Teresy jest drogą świętości, którą każdy z nas może podążać, stając się świadkiem miłości do Chrystusa i bliźniego, ufając miłosiernemu Bogu, z pełną świadomością, że w oderwaniu od Boga byt ludzki nie może uczynić nic godnego.
Drodzy Wierni, przyjąć tę Świętą do siebie – to spełnić Jej pragnienie – odnowić się w miłości ku Jezusowi. Jej duchowe przesłanie streszcza się w dewizie: „Kochać Jezusa i sprawiać, by był kochany.”
Zbliżmy się więc do Niej, by nam wyjawiła swój sekret. Ta Święta czasów współczesnych wie, jak bardzo pragniemy kochać Jezusa, naszego Zbawiciela. Ona wyprosi nam łaskę wzrastania w ten miłości.
Co więcej, Św. Teresa pomaga nam zrozumieć i kochać Kościół, naszą Matkę, co jest wspólnym zadaniem dla nas wszystkich, dzieci Kościoła: „Zrozumiałam, że skoro Kościół jest Ciałem złożonym z różnych członków, to nie brak mu najbardziej niezbędnego, najszlachetniejszego ze wszystkich. Zrozumiałam, że Kościół posiada Serce i że to Serce płonie Miłością, że jedynie Miłość pobudza członki Kościoła do działania i gdyby przypadkiem zabrakło Miłości, Apostołowie przestaliby głosić Ewangelię, Męczennicy nie chcieliby przelewać krwi swojej…Zrozumiałam, że Miłość zawiera w sobie wszystkie Powołania, że Miłość jest wszystkim, obejmuje wszystkie czasy i wszystkie miejsca… jednym słowem jest Wieczna!…”(Rkp. B, 03v). Od mądrości Św. Teresy możemy nauczyć się jak kochać zarówno Boga, jak i naszych bliźnich. „Ach, Panie, ja wiem, że Ty nie nakazujesz rzeczy niemożliwych, znasz lepiej ode mnie moją słabość, moją niedoskonałość, wiesz dobrze, że nigdy nie mogłabym kochać mych sióstr tak, jak Ty je kochasz, jeżeli Ty sam, o mój Jezu, nie będziesz ich kochał we mnie. Chcąc mi udzielić tej łaski, dałeś przykazanie nowe. O! Jakże jest mi ono drogie, ponieważ daje mi pewność, że chcesz kochać we mnie tych wszystkich, których rozkazałeś mi miłować!…O tak, czuję to, że kiedy jestem miłosierna, wtedy Jezus sam działa we mnie; im mocniej jestem z Nim zjednoczona, tym bardziej kocham wszystkie moje siostry. Kiedy chcę spotęgować w sobie tę miłość, a szatan usiłuje podsunąć mi przed oczy duszy błędy tej lub tamtej siostry, mniej sympatycznej dla mnie, spieszę, by wynaleźć jej cnoty i dobre pragnienia; mówię sobie, że zobaczyłam tylko jeden jej upadek, a może odniosła ona wiele zwycięstw, które przez pokorę ukryła, i że to, co zdaje się być błędem, może ze względu na intencje być aktem cnoty.” (Rkp. C 12v)
Świadectwo życia godne naśladowania.
Uczmy się od św. Teresy od Dzieciątka Jezus nie ustępować przed złem, jakkolwiek byłoby ono przerażające, i to w miłości ku Chrystusowi i naszym bliźnim, niezależnie od sytuacji, cierpienia czy radości. Niech ta Święta wstawia się za nami, byśmy nie odłączyli się od miłości Chrystusa nawet ze strachu przed niebezpieczeństwami na polu bitwy(por. Rz.8,35). Św. Teresa od Dzieciątka Jezus wiele cierpiała. W wieku 4 lat straciła matkę, była chorowita i umarła w wielkich cierpieniach. Jednakże jest zadziwiające, że ta okropna boleść nie oddzieliła Jej od Jezusa, ale raczej pozwoliła Jej wzrastać w miłości ku Niemu i ku bliźnim. Swoje cierpienia łączyła z męką Jezusa na krzyżu i ofiarowywała je za nawrócenie grzeszników. Taka jest Mała Droga, której nas uczy. Jej wytrwałość w cierpieniach jest dobrą lekcją dla naszego kraju, który przeszedł momenty tragiczne, swoją drogę krzyżową, jedyną w swoim rodzaju.
Przyjmijmy Ją więc jako Przyjaciółkę, Siostrę i Wysłanniczkę, którą Jezus do nas posyła. Pozwólmy Jej zdobyć nasze serca, aby mogła je ofiarować Panu Jezusowi i by w ten sposób w naszym kraju wypełniło się Jej ostatnie życzenie: „Chciałabym przebiegać ziemię, głosić Twe Imię i umieszczać w ziemi niewiernych Twój chwalebny krzyż. Ale, o mój Ukochany, jedno posłannictwo mi nie starczy, chciałabym w tym samym czasie głosić Ewangelię w pięciu częściach świata, aż po najbardziej odległe wyspy… Chciałabym być misjonarzem, nie tylko przez kilka lat, lecz od stworzenia świata, aż do dokonania się wieków… Przede wszystkim jednak, o mój Ukochany Zbawicielu, chciałbym przelać za Ciebie moją krew, aż do ostatniej kropli…” (Rkp. B 03r)
Drodzy Wierni, jest wielkim szczęściem, że Św. Teresa ode Dzieciątka Jezus nawiedza nas w Roku Pojednania. Pozwólmy się zdobyć Bogu poprzez Jej przesłanie. Uciekajmy się do Niej, by nas podtrzymywała w procesie pojednania z Bogiem, z samym sobą i z naszymi braćmi i siostrami. Powierzamy Was Dziewicy Maryi, Królowej z Kibeho. Św. Tereso od Dzieciątka Jezus, módl się za nami.
Kigali, 18 maja 2018
Wasi Biskupi:
Filip Rukamba (Przewodniczący Konferencji Episkopatu Rwandy – Biskup Diecezji Butare); Tadeusz Ntihinyurwa (Arcybiskup Kigali); Serwilien Nzakamwita (Biskup Diecezji Byumba); Smaragde Mbonyintege (Biskup Diecezji Kabgayi); Wincenty Harolimana (Biskup Diecezji Ruhengeri); Antoni Kambanda (Biskup Diecezji Kibungo); Celestyn Hakizimana (Biskup Diecezji Gikongoro); Anaklet Mwumvaneza (Biskup Diecezji Nyundo).
Peregrynacja Relikwii św. Teresy w Rwandzie i Burundi
BIEG OLBRZYMA
Trwa peregrynacja relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rwandzie i Burundi. W ciągu 49 dni Patronka misji przemierzyła 10 diecezji Rwanda a w ciągu 40 dni przemierzy 9 diecezji w Burundi. To prawdziwy bieg olbrzyma, który podejmuje Mała Tereska odwiedzając dwa małe afrykańskie kraje znajdujące się w Obszarze Wielkich Jezior.Peregrynacja relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus od Najświętszego Oblicza to długo oczekiwany i skrzętnie przygotowywany moment.
Przygotowywany być musiał, bo najpierw trzeba było wytłumaczyć wierzącym w Burundi i w Rwandzie co to są relikwie i jaki jest sens sprowadzania doczesnych szczątek ludzkiego ciała. Lokalna kultura z dystansem traktuje to, co osnute jest śmiercią – więc również ciało zmarłej osoby należy do tabu. Młody Kościół Centralnej Afryki nie zna tradycji kultu relikwii. Tutaj nikt nie wykopuje z ziemi już raz pochowanego ciała. Ogromnej ostrożności wymagał również fakt, że nawet pośród wierzących zachowały się pierwotne tendencje magicznego myślenia. Stąd też mogłoby się rodzić przekonanie, że relikwie same w sobie mają jakąś cudowną moc, a dotknięcie relikwiarza może wywołać pożądany efekt np. w postaci cudu.
Teren został przygotowany bez większych trudności. Zatroszczyła się o to sama Święta z Lisieux. Teresa jest wszędzie rozpoznawalna i przebija się siłą entuzjazmu wierzących przez lękowe uprzedzenia. Rozpoczyna się zatem prawdziwa zawierucha ducha. W porze suchej, z bezchmurnego nieba, spada prawdziwy deszcz łaski. Teresa przybywa w znaku swych relikwii na ziemię spragnioną pojednania i po
koju. Święta Teresa przybywa do Afryki, by opowiedzieć o Bogu, który jest hojny. Młoda Karmelitanka pomaga Rwandyjczykom i Burundyjczykom odkryć Jego prawdziwy obraz. To jest Oblicze Ojca, który troszczy się o swoje dziecko i daje mu wszystko, czego potrzebuje. Mała droga to nie wyczyn, ale przyjęcie Boga, siebie i swojej słabości jako miejsca spotkania. Tak przecież rozpoczyna się bieg olbrzyma w życiu Teresy. Jest to bieg bez wysiłku, gdyż polega on na tym, że Teresa pozwala się nieść.
Paweł Porwit OCD
Św. Teresa wśród żołnierzy i policjantów – o. Galican i o. Zachariaszmisjeocd17,
Można rozumieć lub nie, ale tajemnicze odwiedziny samej świętej Teresy odsłaniają nam tajemnice jakie dokonują się na naszych oczach. Przedwczoraj św. Teresa ewangelizowała żołnierzy. Od godz. 15.00 do 21. 00 przeżyliśmy chwile łaski. Wczoraj przyszła do policjantów z API (Jednostki Ochrony Instytucji) i zgromadziła wielki tłum ludzi. Była z nami aż do 22.00. Kto mógł sobie marzyć kiedykolwiek by prosić o wejście do API?
Teresa jest w trakcie ewangelizowania w krótkim czasie tych których my nie mogliśmy zewangelizować przez 50 lat. Dotyka wszystkich kręgów społeczeństwa niosąc swoje przesłanie świętości. Życie duchowe i jeszcze raz życie duchowe – oto pragnienie i głód naszego ludu! I oto my oraz walczące u naszego boku Siostry Beneterziya – idziemy za tym pragnieniem! Na tę chwilę – to prawdziwy cud który dokonuje się na naszych oczach!
Kiedy widzę świętą Teresę pośród żołnierzy mojego kraju w Bujumbura, myślę o wielu wątkach duchowości, które mógłbym streścić pod takim tytułem: „Teresa – dzielna wojowniczka Boga na swojej małej drodze”. Teresa została przygotowana do walki i przejęła ducha wojskowego od swoich dziadków kapitana Pierre-François Martin i Izydora Guerin, byłego żołnierza i żandarma. Musiała mieć od ośmiu do dziewięciu lat, kiedy otrzymała łaskę dzięki lekturze o patriotycznych czynach francuskich bohaterów, zwłaszcza św. Joanny d’Arc. Teresa jako dzielna wojowniczka Boga, czuła się także przeznaczona do wielkich rzeczy, pragnęła zdobyć wielką chwałę, miała wielkie pragnienia – walczyła o stanie się wielką świętą. Ten styl walki duchowej zaszczepiła w niej już w dzieciństwie jej starsza siostra Paulina.
Uczyła ją „jak sławnych wojowników – sztuki walki i posługiwania się bronią”. To ona przygotowywała ją do I Komunii świętej ucząc ją walki ze swoimi wadami i nabywania cnót, wierności w małych rzeczach i modlitwy. Ostatecznie kiedy wstąpi do Karmelu umie już walczyć tylko o Miłość Jezusa i pociąganie do Niego jak największej ilości dusz, zwłaszcza biednych grzeszników. To, co powiedziała w dzieciństwie streści całe jej życie: „wybierz wszystko, nie bądź świętą połowicznie”.
